Wilgotność powietrza w ogrodzie zimowym

W ogrodzie zimowym, gdzie znajdują się rośliny, zwiększa się wilgotność powietrza i należy ją odpowiednio regulować. Im więcej roślin znajduje się wewnątrz i im niższa jest temperatura powietrza, tym wyższa jest wilgotność. Regularne wietrzenie oraz wentylatory znacząco zmniejszają wilgotność. W porze gdy wieczory są chłodniejsze oraz rankami, na szklanych ściankach może osiadać wilgoć. Powstałą w ten sposób rosę, odprowadzają specjalne aluminiowe profile.

W przypadku stosowania szyb podwójnych i potrójnych (termoizolacyjnych) wilgotność powietrza jest większa niż w przypadku szyb pojedynczych. Szkło termoizolacyjne od strony wewnętrznej ma wyższą temperaturę, dochodzi wówczas do zwiększenia wilgotności i nasilonego powstawania wody na skutek kondensacji (punkt rosy).

Względna wilgotność powietrza wyrażona w procentach, powinna być dwu lub trzykrotnością temperatury, np. 20º C ciepła = 40-60% względnej wilgotności powietrza. Wilgotność powietrza reguluje i kontroluje urządzenie zwane higrostatem w połączeniu z osuszaczem powietrza.

Stałą regulację naturalną, można zapewnić dzięki zastosowaniu specjalnych materiałów. Są to głównie ił i glina które są przepuszczalne dla pary wodnej. Posiadają one zdolność pochłaniania bądź oddawania wilgoci z powietrza. Zgromadzona wilgotność oddawana jest w miejscach gdzie powietrze jest najbardziej suche. Sposób ten zapewnia wygodne nawilżanie i osuszanie powietrza w ogrodzie.

Wentylacja ogrodu zimowego

Przy intensywnym nasłonecznieniu, powietrze w ogrodzie zimowym nagrzewa się bardzo szybko. Bezwzględnie należy zadbać o o równomierny dopływ świeżego, chłodniejszego powietrza oraz odprowadzenie nadmiaru ciepła. Można osiągnąć ten cel bardzo szybko, poprzez otworzenie drzwi do ogrodu jednak efekt jest jedyne doraźny.
Aby w lecie temperatura w ogrodzie zimowym utrzymywała się na komfortowym poziomie (niższa o 3-5° C) od temperatury zewnętrznej, konieczna jest dobrze działająca wentylacja. Im mniejsza i niższa jest szklarnia, tym szybciej dojdzie do jej przegrzania.

Najskuteczniejsza jest wentylacja za pomocą wietrzników w ścianach dla powietrza nawiewanego i w dachu do powietrza wywiewanego (wentylacja grawitacyjna)

zdjęcie: nawiewnik podszybowy firmy Renson.

Przy takim rozwiązaniu powietrze z zewnątrz wpływa do wewnątrz szklarni i wzdłuż dachu ogrzane uchodzi przez wywietrznik dachowy na zewnątrz. Jeżeli wywietrzniki zostaną prawidłowo rozmieszczone, wewnątrz pomieszczenia nie występuje odczuwalny przeciąg. Różnica wysokości między otworami wentylacyjnymi powinna wynosić 2-2,5 m a ich wielkość powinna gwarantować pięćdziesięciokrotną wymianę objętości powietrza w pomieszczeniu w ciągu 1h.

Obliczenie wymiarów odpowiednich otworów wentylacyjnych przeprowadza się indywidualnie dla każdego ogrodu zimowego. Znaczącą rolę odgrywa tu usytuowanie budynku, kąt nachylenia dachu, powierzchnia oszklona ogółem oraz materiały zatrzymujące ciepło.

Bardzo dobrym rozwiązaniem jest wyposażenie wywietrznika dachowego w silnik sterowany termostatem (może to być silnik elektryczny albo układ hydrauliczny). Zapewnia to prawidłowe wietrzenie ogrodu zimowego także pod nieobecność mieszkańców. System ten funkcjonuje prawidłowo tylko wtedy, gdy wywietrzniki są dostatecznie duże. Otwory wentylacyjne w ścianach ze względów bezpieczeństwa lepiej jest obsługiwać ręcznie.

Zdjęcie: Wywietrznik dachowy sterowany ręcznie firmy Renson