Ogród zimowy, to często miejsce zimowania roślin, które w okresie chłodów wymagają dodatkowej ochrony. Dobierając poszczególne gatunki, możemy stworzyć konkretny styl całej kompozycji i odpowiednio go zaaranżować. Jeżeli nie posiadamy doświadczenia w odpowiednim doborze roślin, postarajmy się by pochodziły z tej samej strefy klimatycznej. Jako, że większości z nas, podczas jesienno-zimowej szarugi, marzy się soczysta zieleń oraz zapach kwiatów, cytrusów i ziół, do ogrodów zimowych najczęściej trafiają rośliny pochodzące ze stref umiarkowanych i tropikalnych.
Klimat śródziemnomorski
Czar gorących, wakacyjnych wspomnień najszybciej przywoła kompozycja roślin z rejonu morza śródziemnego. Ogród w tym stylu jest w naszej szerokości geograficznej najbardziej popularny. To właśnie gatunki roślin z tego regionu, wymagają wysokiej temperatury i nasłonecznienia w lecie i nieco niższych temperatur zimą. W oranżerii gdzie od wiosny do jesieni jest słonecznie i ciepło a zimą chłodniej, jasno i przewiewnie, są dla nich idealne warunki. Istnieje bardzo duży wybór roślin przeznaczonych do ogrodów zimowych w tym właśnie stylu.
Jednym z najpopularniejszych roślin pojemnikowych w oranżeriach są palmy. Są one głównymi roślinami, tworzącymi klimat basenu morza śródziemnego. Godne polecenia gatunki to chamerops niski (Chamaerops humilis), daktylowiec kanaryjski (Phoenix canariensis) oraz szorstkowiec Fortunego (Trachycarpus fortunei).
Typowe dla klimatu tego regionu są również wiecznie zielone krzewy, które idealnie wypełniają przestrzeń i współgrają z roślinami kwitnącymi. Typowymi przykładami są tutaj: aukuba japońska (Aucuba japonica), eukaliptus (Eucalyptus) i mirt pospolity (Myrtus communis).
Bogactwo kolorowych, pięknych kwiatów, które w krajach południowej Europy są od razu zauważalne, zapewni bugenwilla gładka (Bougainvillea glabra). Różne odmiany tego gatunku mogą kwitnąć niemal cały rok a kwiaty przybierają barwy fioletowe, czerwone, pomarańczowe i żółte.
Dzięki właściwemu doborowi roślin w ogrodzie zimowym, możemy całorocznie cieszyć się upojnym aromatem kwiatów. Intensywny, słodki zapach wydzielają drobne kwiaty roślin cytrusowych, lejkowate kwiaty bielunia (Datura) (rozsiewają aromat szczególnie wieczorem i nocą), oraz intensywnie pachnące zimą (otwierają się w lutym), białe kwiaty Choisya ternata.
Jeśli planujemy w naszym ogrodzie umieszczać rośliny pachnące, dobierzmy tylko kilka gatunków i zwróćmy uwagę by kwiaty otwierały się o różnych porach. Zbyt wiele intensywnych zapachów jednocześnie, może wywołać niepożądany efekt, bóle głowy i złe samopoczucie.
Wśród popularnych roślin uprawianych w ogrodzie o stylu śródziemnomorskim są też:
Akacja (Acacia), Anisodontea capensis, Chrokina jagodna (Arbutus unedo), Kuflik (Callistemon), Strqczyniec (Cassia), Ceratonia (Ceratonia siliqua), Rośliny cytrusowe (Citrus), Crinodendron, Bielun (Datura), Nieśplik japoński (Eriobotrya japonica), Koralodrzew (Erythrina), Lagerstroemia, Leptospermum, Mandewilla (Mandevilla), Oleander pospolity (Nerium oleander), Pospornica japońska (Pittosporum tobira), bluszcze, męczennice.
Styl Orientalny
Jeśli w ogrodzie zimowym jest ciepło przez cały rok oraz zapewnimy wysokie nasycenie powietrza wilgocią, można rozważyć roślinność tropikalną. Bardzo oryginalnym
pomysłem na motyw przewodni, staje się wówczas kultura Dalekiego Wschodu. Dalekowschodni klimat to bogactwo tropikalnych liści i kwiatów, ekstrawaganckie ozdobne kształty, oszałamiający aromat, plusk wody (fontanny, strumyczki) czy nawet świergot ptaków.
W ogrodzie zimowym w stylu azjatyckim znajdują się zwykle łatwe w pięlęgnacji zimozielone rośliny np. wszelkie gatunki z rodzaju Phyllostachys i Bambus. Podobnie wielobarwne gatunki figowców np. figowiec benjamina (F. benjamina), figowiec pnący (F. pumila) oraz inne gatunki (F. sagittata, F. deltoidea). Wymienione figowce można łączyć w różnorodne kompozycje a wśród odmian warto poszukać tych o biało lub żółto paskowanych liściach. Można też wybrać jedną lub dwie rośliny o ciemnozielonych liściach jako dominujący element i wyrazisty akcent w oranżerii.
Bardzo charakterystyczną rośliną dla kultury azjatyckiej jest herbata chińska (Camellia sinensis) o pięknych białych kwiatach oraz kamelia japońska (Camellia japonica) - nie może ich zabraknąć w ogrodach o stylu dalekowschodnim. Kamelie ozdobią oranżerię dużymi, pachnącymi kwiatami o barwach od bieli, poprzez różowy, czerwony czy nawet dwubarwnych. Kwitną od października do kwietnia i są uprawiane w formie krzewiastej lub piennej. Barwną ozdobą będa również azalie rasy indyjskiej (Rhododendron simsii), soczyste owoce ardizji (Ardisia crenata), czy pierzaste niezwykle dekoracyjne liście kaliandry (Calliandra tweedii).
Wyrazisty akcent uzyskamy dzięki palmom biczowym (Rhapis) oraz figowcom lirolistnym (Ficus lyrata). Roślinami charakterystycznymi dla kultury azjatyckiej i w oranżeriach ciepłych są też stefanotis bukietowy, filodendrony, syngonium, anturium, difenbachia, guzmania, skrzydłokwiat, widliczki i inne rośliny tropikalne.
Pustynny
Jeśli nie mamy zbyt wiele czasu na pielęgnowanie roślin, stwórzmy w oranżerii pustynny krajobraz z kaktusów i sukulentów. Istnieje bardzo liczna grupa roślin z tych gatunków: sukulenty łodygowe i liściowe, ciepło i zimnolubne, o atrakcyjnych kwiatach lub fantazyjnych pokrojach (świecznika, kuli, kolumny, rozety, poduszek/murawy pokrytej cierniami).
W pustynnym ogrodzie nie może zabraknąć wysokich, dominujących roślin, które dzielą przestrzeń i tworzą w niej płaszczyzny. Duże kaktusy jak np. popularny echinokaktus (Echinacactus grusonii) czy Cleistocactus lub Pachycereus są kosztowne, można je więc zastąpić tańszymi sukulentami np. pachypodium Lamera (Pachypodium lamerei), Brachychiton, lub agawy (Agave).
Kaktusy zyskują na atrakcyjności dzięki pięknym, jaskrawo ubarwionym kwiatom. Jeśli poszczególne gatunki są małe, powinny być sadzone po kilka egzemplarzy w dużych, płaskich pojemnikach. Należy pamiętać, aby wszystkie posadzone razem gatunki, miały podobne wymagania co do pielęgnacji i stanowiska. Jeśli chodzi o pielęgnację to uogólniając: sukulenty podlewa się obficie a kolejne podlewanie jak podłoże całkiem wyschnie. Nie zwilża się też samej rośliny, zwłaszcza tej pokrytej woskiem lub włoskami, gdyż mogą pojawiać się na nich plamy.
W celu podkreślenia pustynnego charakteru ogrodu zimowego, można podłoże wokół roślin przykryć piaskiem lub żwirkiem, a między kaktusami rozmieścić większe kawałki skał.
Na podst. „Der Eigene Wintergarden” – S.Bischoff
